کشورهای مختلف قوانین متفاوتی برای عکاسی خیابانی دارند و در برخی کشورها عکاسی خیابانی بدون اجازه، غیر قانونی است. در برخی کشورها یا شهرها عکاسی خیابانی به طور کلی غیر ممکن است از آن جمله کشورهای با حکمرانی توتالیتر یا استبدادی هستند که تمایل ندارند چهره واقعی شهر به نمایش گذاشته شود. در کل سیستم های حکمرانی توتالیتر و استبدادی ترجیح می دهد همه چیز بَزک شود و اوضاع و احوال گل و بلبل باشد. در حالی که در برخی کشورها می توان قوانین را دور زد. در برخی از کشورها که به سیستم حکمرانی دموکراتیک مجهز هستند عکاسان خیابانی باید حریم خصوصی را در محیط های عمومی رعایت کنند و همچنین از مناطق نظامی و امنیتی آن کشورها عکاسی نکنند. در این کشورها در صورتی می توان از صورت انسان ها عکاسی کرد که اجازه داشته باشید وگرنه نباید تصویر کاندید ثبت شده قابل تشخیص باشد. در ایالات متحده و بریتانیا حریم خصوصی در مکان های عمومی معنی ندارد، به این معنی که می توانید به صورت قانونی از هر سوژه ای که بخواهید عکاسی کنید.
قوانین عکاسی خیابانی در ایران
عکاسی خیابانی در ایران هم قوانین خاص خود را دارد و دارای محدودیت های بی شمار است اما اگر بتوانید این محدودیت ها را تحمل کنید می توانید تصاویر خیره کننده ای ثبت کنید.
مثلا گفته می شود در ایران عکاسی در فضاهای عمومی آزاد است و نیازی به مجوز ندارد: عکاسی در فضاهای عمومی که همه می توانند به آن وارد شوند آزاد است. البته همیشه باید حریم خصوصی افراد را در نظر گرفت. برای مثال خیابان، سازمان ها و شرکت های دولتی، راهروی وزارتخانه ها از فضاهای عمومی هستند و می توان در آن ها عکاسی کنید اما این یک دروغ محض است. شما به هیچ وجه چنین اجازه ای ندارید و در صورت عکاسی کردن یا جاسوس هستید یا خراب کار. پس باید حتما مجوزهای لازم را کسب کنید.
عکاسی در فضاهای نیمه خصوصی و نیمه دولتی با کسب مجوز آزاد است: فضاهای نیمه خصوصی شامل رستوران، سالن تئاتر، سالن کنسرت و سالن های ورزشی از نظر مقررات اداره ی اماکن در دسته ی مکان های عمومی تعریف می شوند اما در واقع نیمه خصوصی و نیمه عمومی هستند. برای مثال عکاس نباید بدون مجوز از سالن تئاتر عکاسی کند چون ارزش مادی و معنوی کارگردان را نقض می کند. اما این مورد نیز قابل انجام نیست. شما به جز داشتن مجوز و اجازه گرفتن از مالکان و ذی نفعان باید از مراجع قانونی بی شماری مجوز بگیرید. در اکثر موارد عکاسان ترجیح می دهند از خیر عکاسی بگذرند.
عکاسی در فضاهای خصوصی ممنوع است: فضاهایی مثل خانه، اتومبیل و چهره ی افراد در دسته ی فضاهای خصوصی قرار می گیرند و عکاسی به صورت مطلق از آنها ممنوع است. همچنین عکاسی از مکان های نظامی و امنیتی مثل کلانتری، پادگان، زندان و ساختمان های وزارت اطلاعات و مکان هایی با تابلوی هشدار عکاسی ممنوع از نظر حقوقی و قانونی ممنوع است.