نگاه ها، راه رفتن ها، لبخندها، عشق ورزیدن ها و در یک کلمه «زندگی» همان چیزی است که باید روایت شود. عکاس خیابانی نباید فراموش کند سوژه ای که از آن عکاسی می کند، مهم ترین سوژه دنیاست چرا که در ساده ترین و بی پرده ترین حالت ممکن به ثبت رسیده است. در این سبک عکاسی، سوژه در تقابل ناگهانی با دوربین عکاسی قرار گرفته و به دلخواه خود یا به صورت ناخودآگاه فرصتی برای تغییر درونیات خود نداشته است. به بیانی دیگر می توان گفت عکاس خیابانی از سوژه های خود در عریان ترین حالت ممکن عکاسی می کند.
سوژه های عکاسی خیابانی لزوما نباید انسان ها باشند. می توانید از سایه ها برای ثبت تصاویر تأمل برانگیز استفاده کنید حتی اگر نتوانید سوژه ی انسانی به وجود آورنده ی سایه را ببینید. در ادامه به معرفی برخی سوژه های مناسب برای عکاسی خیابانی می پردازیم.
در گذشته ی عکاسی خیابانی سوژه های دور، کودکان، حیوانات، عکاسی از پشت سر افراد خیلی تکرار شده است حتی سوژه هایی همچون عکاسی از نوازنده گان دوره گَرد و عکاسی از پشت شیشه هم به اندازه کافی انجام گرفته. نمی گوییم که دیگر نباید چنین عکس هایی ثبت شوند اما می توان در دوران پُست مدرن به دنبال سوژه های جدیدتری رفت که گروهی رفته اند همچون عکاسی از گرافیتی ها و عکاسی از پوسترهای انتخاباتی. مثلا در پروژه ای قرار بر این شد که فقط از جاده های شهر عکس بگیریم لخت و بی پرده، از آنچه بر راه رفته روایت کنیم. یا در پروژه ی دیگری قرار شد دیوارهای شهر را عکاسی کنیم از دیوارهایی رو به نابودی تا دیوارهایی در محله های گران قیمت شهر.